[English version at the end of the text]

ΣΑΒΒΑΤΟ 18 Ιανουαρίου 2025 

(ΠΡΟΒΟΛΗ 20:00 , προσέλευση μέχρι 19:45)

The Sting (1973)

Σκηνοθεσία: Τζορτζ Ρόι Χιλ

Σενάριο: Ντέιβιντ Σ. Γουόρντ

Μουσική: Μάρβιν Χάμλις

Πρωταγωνιστούν: Πολ Νιούμαν, Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Ρόμπερτ Σο

Διάρκεια: 129 λεπτά

Ελληνικός Τίτλος: To «Κεντρί»

Με φόντο το Σικάγο της δεκαετίας του 1930, κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, η ταινία The Sting (1973) [το «Κεντρί»] αφηγείται το ιδιοφυές σχέδιο ενός μικροαπατεώνα (Ρόμπερτ Ρέντφορντ) και ενός «καλλιτέχνη» της απάτης (Πολ Νιούμαν), καθώς συνεργάζονται για να στήσουν μια περίπλοκη κομπίνα εναντίον ενός αδίστακτου μαφιόζου (Ρόμπερτ Σο).

Η σκηνοθεσία του Τζορτζ Ρόι Χιλ, αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά παραδείγματα κινηματογραφικής δεξιοτεχνίας, συνδυάζοντας το κλασικό στυλ των ταινιών της δεκαετίας του ’30 με το ευφυές αφηγηματικό πνεύμα της δεκαετίας του ’70, ενώ το γεμάτο περίτεχνες ανατροπές σενάριο του Ντέιβιντ Γουόρντ παντρεύει τον ειρωνικό λόγο με το χιούμορ και το σασπένς, κρατώντας το κοινό σε αγωνία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Οι χαρισματικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών Πολ Νιούμαν και Ρόμπερτ Ρέντφορντ οι οποίοι επανασυνδέονται 4 χρόνια μετά την επιτυχημένη τους ταινία «Butch Cassidy and The Sundance Kid» του ιδίου σκηνοθέτη, απογειώνουν την ταινία προσφέροντας ένα απολαυστικό δίδυμο με μοναδική χημεία.

Αυτό που ξεχωρίζει το «Κεντρί» είναι η εξαιρετική προσοχή στη λεπτομέρεια. Από τα κοστούμια και τα σκηνικά που ανταποκρίνονται πιστά στην εποχή, μέχρι τη δημιουργική χρήση της μουσικής ραγκτάιμ του Σκοτ Τζόπλιν, ενορχηστρωμένη από τον Μάρβιν Χάμλις, η ταινία εκπέμπει μια νοσταλγική γοητεία, δημιουργώντας έναν μοναδικό συνδυασμό παλιάς εποχής και σύγχρονης ευαισθησίας. Το εμβληματικό πιανιστικό κομμάτι «The Entertainer» έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης αλλά και της ταυτότητας της ταινίας, προσδίδοντας έναν παιχνιδιάρικο αλλά και σοφιστικέ τόνο στην ιστορία.

Πέρα από την τεχνική της αρτιότητα, η ταινία αγγίζει βαθύτερα θέματα. Είναι ένας ύμνος στην εξυπνάδα και στην ομαδικότητα, όπου οι αδύναμοι, οι «χαμένοι» καταφέρνουν να υπερισχύσουν έναντι των εξουσιαστών μέσω της ευστροφίας και της συνεργασίας. Συγχρόνως, εξερευνά την τέχνη της εξαπάτησης, όχι μόνο ως μέσο επιβίωσης αλλά και ως μια περίπλοκη χορογραφία που θολώνει τα όρια μεταξύ πραγματικότητας και ερμηνείας.

Το «Κεντρί» είναι ένα αριστούργημα που συνδυάζει το χιούμορ, την αγωνία και την αισθητική απόλαυση με έναν τρόπο που λίγες ταινίες έχουν καταφέρει. Δεν σημείωσε μόνο τεράστια εμπορική επιτυχία (κάνοντας ρεκόρ στα box office της εποχής) αλλά γνώρισε και μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία μονοπωλώντας τα Όσκαρ (αποσπώντας 7 βραβεία, ανάμεσα τους και αυτό της Καλύτερης Ταινίας).  Έγινε πολιτιστικό φαινόμενο, πυροδοτώντας την αναβίωση της ραγκτάιμ μουσικής, έμεινε στην ιστορία ως το τέλειο «ριφιφί ». Δεν είναι απλά μια ταινία, είναι μια εμπειρία, που ως και σήμερα καταφέρνει να «εξαπατά» τους θεατές «κλέβοντας» περίτεχνα την καρδιά τους.

The film The Sting (1973) is set in 1930s Chicago during the Great Depression. It tells the ingenious plan of a small-time con artist (Robert Redford) and a "master" of deception (Paul Newman) as they team up to orchestrate a complex scam against a ruthless mob boss (Robert Shaw).

Directed by George Roy Hill, the film stands as one of the finest examples of cinematic craftsmanship, blending the classic style of 1930s films with the witty narrative spirit of the 1970s. David Ward’s intricately plotted script marries irony, humour, and suspense, keeping audiences captivated from the first to the last moment. The charismatic performances of Paul Newman and Robert Redford, reuniting four years after their hit film Butch Cassidy and the Sundance Kid, elevate the movie, creating a delightful duo with unparalleled chemistry.

What makes The Sting truly exceptional is its meticulous attention to detail. From costumes and sets that faithfully evoke the era to the creative use of Scott Joplin’s ragtime music, orchestrated by Marvin Hamlisch, the film exudes a nostalgic charm. The iconic piano piece, “The Entertainer,” has become an integral part of the film’s narrative and identity, adding a playful yet sophisticated tone to the story.

Beyond its technical brilliance, the film delves into deeper themes. It is a tribute to intelligence and teamwork, where the underdogs, the “losers,” triumph over their oppressors through wit and collaboration. Simultaneously, it explores the art of deception, not only as a means of survival but also as a complex choreography that blurs the lines between reality and performance.

The Sting is a masterpiece combining humour, suspense, and aesthetic pleasure in a way few films have achieved. It was a massive commercial success (breaking box office records of the time) and an artistic triumph, dominating the Academy Awards and winning seven Oscars, including Best Picture. It became a cultural phenomenon, sparking a revival of ragtime music and securing its place in history as the perfect "heist." It is more than just a film—an experience that continues to "con" audiences, cleverly stealing their hearts.